معرفی کتاب:

اواخر دهه هشتاد میلادی رویکرد مديريت دولتي نوين به عنوان آنتي‏تز، در برابر تز مديريت دولتي كلاسيك قرار گرفت و با انتقاد به این وضعیت که بوروکراسی بخش دولتی بیشتر توانایی خود را مصروف مسائل عملیاتی نموده تا مسائل راهبردی؛ کاستن از دامنه فعالیت‏های دولت را با تأکید بر برون‏سپاری امور تصدی‏گری و تمرکز بر امور راهبردی پیشنهاد کرد. بدین ترتیب با ظهور و بروز مدیریت دولتی نوین برون‏سپاری و پیمانکاری بخش عمومی بیش از پیش گسترش پیدا کرد و مناقصه برای سازمان‏ های دولتی به عنوان یک فعالیت اصلی الزامی گردید. با این توصیف كشور جمهوری اسلامی ایران برای اجرایی‏نمودن برنامه‏ هاي درازمدت و رسيدن به جايگاه مناسب در منطقه و جهان براساس سند چشم‏انداز1404 نياز به ايجاد زيرساخت‏ هاي عمراني متعدد دارد که با برگزاری مناقصات و انعقاد قراردادهای پیمانکاری امکان‏پذیر است.