کتاب العبقري الحسان في أحوال مولانا صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

11% تخفیف ویژه

معرفی کتاب:

سخن گفتن از علامۀ کبیری چون حضرت آیة الله شیخ علی اکبر نهاوندی که عمری را در مطالعه و پژوهش سپری کرده و نزدیک به یک قرن به اسلام و مسلمین چه در قالب نگارش و چه در قالب منبر خدمت نموده است،برای کسی که از دور نیز دستی بر آتش { باید توجه داشت که ایشان در عصر دیکتاتوری چون رضا شاه خائن می زیسته است } ندارد،بسیار سخت است.

چراکه وقتی به آثار وی نظر می کنیم و عمق بی پایان آنها را چه از حیث تعداد و چه از حیث محتوا می بینیم،درک برکاتی که خداوند در عمر گرانمایۀ این مرد نهاده،برایمان دشوار می نماید.

به حق می توان گفت که از هرخطّ کتابهای این مرد الهی،طرفه مطلبی می توان دریافت و از هرصفحۀ آن می توان ذخیره ای اندوخت.
گویا ایشان سراسر عمرش را مشغول مطالعه یا تألیف بوده است و اوقات فراغت وی، آن گاه بوده است که بر منبر،وعظ می نموده یا بر محراب سر به طاعت می سوده.آیا به راستی او را خواب و خور چقدر بوده است که فقط بازنویسی و ویرایش دایرة المعارف عظیم آن بزرگ،دربارۀ حضرت حجّت«روحی و ارواح العالمین له الفداء»یعنی کتاب مستطاب«عبقری الحسان فی احوال مولانا صاحب الزمان صلوات الله علیه»حدود سه سال از یک گروه چند نفری وقت گرفت و آن گاه تصور کنید که این کتاب 4000 صفحه ای که در دستان شماست فقط یکی از تألیفات آن عالی مرد است که حدود 30 تألیف کوچک و بزرگ از وی به ثبت رسیده است.

کتاب حاضر از پنج بخش یا به فرمودۀ مؤلف محترم پنج بساط تشکیل شده است:

بساط اول؛به«الرفوف الاخضر فی بشارات ظهور الحجّة المنتظر» (پرچم سبز)در بشارات ظهور حضرت ولی عصر(عج)موسوم است.

این بساط مشتمل بر آیات قرآن و سایر کتب آسمانی و نیز پاره ای از اقوال کاهنان و ساحران و نیز احادیث نبوی و اخبار واردشده از ائمۀ بزرگوار در بشارت ظهور آن امام است که خود این بساط به چند عبقریه و هر عبقریه به چند رفرفه تقسیم شده است.

بساط دوم؛به«المسک الأذفر فی ولادة الحجّة المنتظر و معجزاته و خوارق عاداته» { «مشک خوش بو»درباره ولادت و معجزات حضرت ولی عصر(عج) } موسوم و محتوی چند عبقریه و چند مسکه است.در این بساط نام 45 نفر از علمای اهل سنت که قایل به تولد و حیات آن بزرگوار هستند،آمده است.

بساط سوم؛این بساط به«الصبح الأسفر فی اثبات مهدویّة الحجّة المنتظر» { «صبح روشن»در اثبات مهدویت حضرت ولی عصر(عج) } موسوم است و شامل تعیین شخص شخیص مهدی علیه السّلام و چند اشکال وارده بر وجود،غیبت و سایر خصوصیّات آن بزرگوار است.همچنین احوال معمّرین و سالمندان به صورت طبقه بندی از یک صد و بیست سال تا سه هزار و هشت صد سال در آن آمده است.بخش دیگر این بساط شامل غیبتهای انبیای عظام از قوم خود است.این بساط،به چند عبقریه تقسیم بندی و هر عبقریّه شامل چند صبیحه است.

بساط چهارم؛به«الیاقوت الاحمر فی من رأی الحجة المنتظر» {«یاقوت سرخ»در بیان افرادی که مفتخر به رؤیت لقای حضرت ولی عصر(عج)شده اند} نام گذاری شده است.در این بساط نام هزار نفر یا بیشتر از کسانی که به هر نحوی از هنگام تولد تا زمان مؤلف توفیق دیدار آن امام عالمیان را یافته اند،ذکر شده.این بساط به چند عبقریه و هر عبقریه به چند یاقوته تقسیم شده است.

بساط پنجم؛نام این بساط«النجم الأزهر فی علائم ظهور الحجّة المنتظر» {«ستاره درخشان»در علایم ظهور حضرت ولی عصر(عج)} است که شامل مدح انتظار فرج و علایم ظهور است.نیز در همین بساط میراث انبیا و معصومینی که با آن حضرت است،ذکر شده و شرح حال آن بیان شده است.این بساط شامل چند عبقریه و هر عبقریه شامل چند نجمه است.

عبقريّه اوّل [بشارت ظهور در قرآن كريم‏]

بدان كه بشارت ظهور موفور السرور حضرت ولى‏عصر،- ارواح العالمين فداه- در قرآن مجيد و فرقان حميد، بسيار واقع است.
از قدماى اماميّه، شيخ اجلّ، ابو عبد اللّه احمد بن محمد بن عيّاش كتاب «مختصر ما نزل من القرآن فى صاحب الامر» را تأليف فرموده، از متأخّرين سيّد جليل و محدّث تحرير نبيل، سيّد هاشم بحرانى توبلى قدس سرّهما كتاب المحجّه فيما نزل فى الحجّة را پرداخته و در آن كتاب يك صد و بيست آيه از آيات قرآنى را برشمرده كه مطابق اخبار معتبره صادره از مترجمان وحى ربوبى، حضرت خاتم انبيا و ائمّه هدى- صلوات اللّه عليهم اجمعين- در شأن حضرت مهدى موعود و قائم آل محمد- ارواحنا التراب مقدمه الفداء- نزول يافته است.
مفسّرين اماميّه مثل على بن ابراهيم قمّى، محمد بن عيّاش، محمد بن مسعود عيّاشى، صاحب تفسير نور الثقلين، تفسير كنز الدقايق و تفسير صافى كه براى حذر از تفسير قرآن به رأى- نظر به حديث شريف «من فسّر القرآن برأيه فليتّبوء مقعده من النار»- بناى تفسير آيات قرآنى را بر اخبار و آثار معصومين عليهم السّلام نهاده‏اند، در ضمن تفاسير خود، آن اخبار را روايت كرده‏ اند و جمع كثيرى از علماى غيبت صغرا، در ضمن كتاب‏ هايى كه در جمع آيات نازله در فضيلت اهل بيت عليهم السّلام تأليف كرده‏ اند، آن آيات و اخبار را ضبط كرده‏اند.
بعضى از مفسّرين عامّه هم پاره ‏اى از آيات قرآنى را راجع به حضرت قائم- عجل اللّه فرجه- دانسته ‏اند.

از متأخّرين اماميّه، علّامه مجلسى- طيّب اللّه رمسه- نيز در اوّل جلد سيزدهم بحار الانوار «1»، آيات بسيارى را كه به اين مقصد اسنى مربوط است، از كتب تفاسير و اخبار روايت فرموده است. هم‏چنين معاصر مرحوم جناب حاج ملا على يزدى حائرى در الزام الناصب يك صد و سى و سه آيه در اين موضوع در كتاب مذكور نقل فرموده است.
چون ذكر تمام آيات مبشّره و اخبار مفسّره، از وضع اين كتاب خارج است، به ذكر بيست آيه در ضمن بيست رفرفه اكتفا مى‏نمايد.