طوبای کربلا
978-144-312-527-6
جدید
موجودی این محصول مجددا باید بررسی شود جهت درخواست لطفا نام کتاب را به شماره 5900-052-0902 پیامک کنید
کتاب طوبای کربلا - عنایات امام حسین(ع) به اولای خدا و ارادت ایشان به حضرت سیدالشهدا(ع) - فرمایشات عارف واصل حاج میرزا اسماعیل دولابی
در این کتاب مطالبی در مورد عنایات حضرت مولا و ارباب همه عاشقان و سر سپردگان کوی حضرت حق امام حسین بن علی(ع) است. کتاب «طوبای کربلا» شامل سخنان عارف و سالک طریق الهی، میرزا اسماعیل دولابی درخصوص عنایات امام حسین(ع) به اولیای خداست.
با خرید این محصول شما 10000 امتیاز وفاداری دریافت می کنید.
آثار مرتبط
مشخصات
قطع: | رقعی |
نوع جلد: | شومیز |
تیراژ: | 5000 نسخه |
ناشر: | انتشارات هنارس |
نوع کاغذ: | معمولی |
نویسنده: | واحد پژوهش انتشارات هنارس |
تعدادصفحات: | 208 صفحه |
نوبت چاپ: | یازدهم |
سال انتشار: | 1392 |
وزن: | 250g |
زبان: | فارسی |
توضیحات
مقدمه ای از کتاب:
در این کتاب مطالبی در مورد عنایات حضرت مولا و ارباب همه عاشقان و سر سپردگان کوی حضرت حق امام حسین بن علی(ع) است. کتاب «طوبای کربلا» شامل سخنان عارف و سالک طریق الهی، میرزا اسماعیل دولابی درخصوص عنایات امام حسین(ع) به اولیای خداست. یکی از مباحث این کتاب به بیان ثواب روضه و گریه بر امام حسین(ع) پرداخته است که ما آن را برای عاشقان این امام همام بیان میکنیم.
روایات مختلفی درباره ثواب روضه و گریه بر امام حسین(ع) وجود دارد که به اختصار در ادامه میآید:
الف ـ شیخ جلیل، ابن قولویه قمی از ابن خارجه روایت کرده است: روزی خدمت امام صادق(ع) بودیم، از حضرت امام حسین(ع) یاد کردیم، امام صادق(ع) بسیار گریست، آن گاه فرمود: امام حسین(ع) فرمودند: من کشته گریه و زاری هستم، هیچ مؤمنی مرا یاد نمیکند مگر آنکه گریان میشود.
* گریاندن و اشک ریختن در سوگ امام حسین(ع) موجب بهشتی شدن افراد میشود
ب ـ شیخ طوسی و شیخ مفید از ابان بنتغلب روایت کردهاند که امام صادق(ع) فرمود: آههای سوزان و اندوهناک برای مظلومیت ما «تسبیح»، اندوه برای امر ما «عبادت» و پوشاندن اسرار ما از بیگانگان «جهاد در راه خدا» است، همچنین فرمود: واجب است که این حدیث با آب طلا نوشته شود.
ج ـ به سند معتبر از ابوعماره منشد (شعر خوان) روایت شده است:
روزی حضور امام صادق(ع) شرفیاب شدم، حضرت فرمود: شعری در مرثیه امام حسین(ع) به آن روشی که بین خودتان مرسوم است بخوان.
همین که شروع کردم به خواندن، حضرت گریان شد. من مرثیه میخواندم و آن بزرگوار میگریست تا آنکه صدای گریه از منزل آن حضرت بلند شد و صدای گریه زنها نیز از پشت پرده برخاست. وقتی روضه تمام شد، حضرت فرمود: هر کس در مرثیه امام حسین(ع) شعری بخواند و پنجاه نفر را بگریاند، بهشت بر او واجب میشود، هر کس ده نفر را بگریاند بهشت بر او واجب میشود، هر کس یک نفر را بگریاند بهشت بر او واجب میشود و هر کس مرثیه بخواند و خود بگرید، بهشت بر او واجب میشود و هر کس خود را به صورت گریه کننده درآورد بهشت بر او نیز واجب خواهد شد.