حکمت نامه فاطمی

•  پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خداوند عز و جل به ندا دهنده‌اى فرمان داد و او ندا در داد: اى فرشتگان من و ساكنان بهشتم، گواهى دهيد كه من براى خشنودى خود، فاطمه دختر محمّد صلى الله عليه و آله را به ازدواج على بن ابى‌طالب درآوردم كه يكى از آن دو براى ديگرى است. سپس خداوند تبارك و تعالى به فرشته‌اى از فرشتگان بهشت به نام راحيل - كه گوياتر و بليغ‌تر از او در ميان فرشتگان نيست - دستور داد و او خطبه‌اى خواند كه اهل آسمان و زمين تا كنون چنين خطبه‌اى نخوانده‌اند.
•  پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: من فاطمه را شوهر ندادم، مگر زمانى كه خداوند، به ازدواج دادن او دستورم داد.
•  پيامبر خدا صلى الله عليه و آله - خطاب به امام على عليه السلام -: براى به ازدواج در آوردن تو [و فاطمه عليها السلام] از آسمان به من دستور رسيد.
• امام على عليه السلام: رسول خدا صلى الله عليه و آله به من فرمود: «اى على! مردانى از قريش دربارۀ ازدواج فاطمه با تو، مرا سرزنش كردند و گفتند: ما او را از تو خواستگارى كرديم؛ ولى ما را منع كردى و [فاطمه عليها السلام را] به ازدواج على در آوردى! من به آنان گفتم: به خدا سوگند، اين من نبودم كه شما را منع كردم و به ازدواج على در آوردم؛ بلكه خداوند متعال بود كه شما را منع كرد و [فاطمه را] به عقد على در آورد! جبرئيل عليه السلام نزد من فرود آمد و گفت: اى محمّد! خداوند - جلّ جلاله - مى‌فرمايد: اگر على را نيافريده بودم، در سراسر زمين، از آدم و غيرِ او، براى دخترت فاطمه، هم‌شأنى نبود».
•   امام صادق عليه السلام: اگر [اين گونه] نبود كه خداوند - تبارك و تعالى -، امير مؤمنان عليه السلام را براى فاطمه آفريد، در روى زمين، از آدم و غيرِ او، هم‌شأنى براى فاطمه عليها السلام يافت نمى‌شد.