همراه با شازده احتجاب

تخفیف ویژه

هوشنگ گلشیری، زاده ۲۵ اسفند ۱۳۱۶ در اصفهان و در گذشته ۱۶ خرداد ۱۳۷۹ در تهران است. وی نویسنده معاصر و سردبیر مجله کارنامه بود. او از تأثیر گذارترین داستان نویسان معاصر ایرانی است.

در کودکی با خانواده اش به آبادان مهاجرت کرد. در سال ۱۳۳۸ در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه اصفهان مشغول به تحصیل شد. آشنایی با انجمن ادبی صائب مهم ترین اتفاق زندگی وی در این دوران محسوب می شود.

گلشیری کار ادبی را با جمع آوری فولکلور مناطق اصفهان آغاز کرد. او مدتی شعر سرود اما بعد متوجه شد در این زمینه استعداد چندانی ندارد. سپس به نگارش داستان پرداخت.

او به همراه ابوالحسن نجفی و محمد حقوقی حلقه ادبی جنگ اصفهان را پایه گذاری کرد.

گلشیری از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ به دعوت بهرام بیضایی استاد دانشکده هنرهای زیبایی دانشگاه تهران شد.

در سال ۱۳۵۸ با فرزانه طاهری ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو فرزند به نام های غزل و باربد است.

گلشیری در سن ۶۲ به دلیل مننژیت در بیمارستان ایران مهر درگذشت و در امامزده طاهر کرج به خاک سپرده شد