بانوی نمونه اسلام فاطمه زهرا (ع)

تخفیف ویژه

مقدمه ای از کتاب:

اسلام برای حفظ منافع بانوان و رشد و ترقی آنان احکام و قوانین و برنامه های خاصی دارد. یکی از راه هایی که می توان به وسیله آن، بانوی شایسته اسلام و آثار و نتایج درخشان تربیت اسلامی را مشاهده نمود این است که بانوان صدر اسلام و تربیت یافتگان مکتب وحی را به طور کامل بشناسیم و جزئیات زندگی آنان را مورد بررسی و کنجکاری قرار دهیم. حضرت زهرا (س) بدون شک در راس تمام بانوان اسلام قرار دارد. زیرا او تنها بانویی است که پردش معصوم، شوهرش معصومف و خودش نیز معصوم بوده است. محیط پرورش و زندگی زهرا(س) محیط عصمت و طهارت بوده است. دوران کودکی خویش را در خانه شخص اول سالام یعنی پیغمبر برگزیده ای که تحت تریبت مستقیم پروردگار جهان قرار داشت، طی کرد. دوران خانه داری و بچه داری را در خانه دومین شخصیت ممتاز اسلام یعنی علی بن ابی طالب(ع) گذراند و....

گردآورنده در این کتاب هم از کتاب های اهل سنت و هم از کتاب ها و مدارک شیعه استفاده نموده است.

از ولادت تا ازدواج
شخصيت هر كس تا حدود زيادى، به اوضاع خانوادگى و شخصيت و اخلاق پدر و مادر و محيط نشو و نماى او بستگى دارد. پدر و مادرند كه شالوده و اساس شخصيت فرزند را مى ريزند و او را در قالب روحيات و اخلاق خودشان ريخته تحويل جامعه مى دهند، به طوريكه مى توان گفت: هر فرزندى نمونه و آيينه ى تمام نماى شخصيت پدر و مادر و طرز تربيت آنهاست.
در تعريف و توصيف پدر فاطمه عليهاالسلام احتياجى به توضيح و شرح نيست، زيرا شخصيت فوق العاده و عظمت روحى و اخلاق پسنديده و همت عالى و فداكارى و شجاعت پيغمبر اكرم (صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) بر هيچ مسلمان بلكه بر هيچ فرد مطلعى پوشيده نيست. در عظمت آنحضرت همين بس كه خدا درباره اش مى فرمايد: «اى محمد اخلاق تو بزرگ و شگفت آور است» [سوره ى قلم آيه ى 4.] ما اگر بخواهيم وارد تعريف و توصيف اخلاق پدر فاطمه شويم سخن بطول مى انجامد و از مقصد باز مى مانيم.
مادر فاطمه
مادر فاطمه زنى بود به نام خديجه دختر خويلد. خديجه در يكى از خانواده هاى اصيل و شريف قريش به دنيا آمد و تربيت يافت. افراد خانواده اش همه دانشمند و فداكار و روحانى و حمايت كننده از خانه ى كعبه بودند.هنگاميكه «تبّع» پادشاه يمن تصميم گرفت حجرالاسود را از مسجدالحرام به يمن منتقل كند، خويلد پدر خديجه در مقام دفاع برخاست. بواسطه ى مبارزات و فداكاريهاى او بود كه «تبّع» از تصميم خويش منصرف شد و آن سنگ مقدس را از جايش حركت نداد. [الروض الانف ج 1 ص 213.] «اسد بن عبدالعزى» جد خديجه يكى از اعضاء برجسته ى پيمان «خلف الفضول» است. پيمان مذكور را گروهى از رجال با شخصيت و عدالت خواه عرب بستند و قرار گذاشتند كه از مظلومين دفاع كنند و در يارى كردن درماندگان كوشش نمايند. رسول خدا نيز در آن انجمن عضويت داشت و مى فرمود: من در خانه ى «عبداللَّه بن جدعان» حاضر بودم كه پيمان بسته شد و اگر مرا دعوت نمايند با كمال ميل شركت مى كنم. [سيره ى ابن هشام ج 1 ص 141.] «ورقة بن نوفل» پسرعموى خديجه يكى از افرادى بود كه پرستش بتها را نمى پسنديدند و از مدتها قبل در صدد تحقيق و كنجكاوى بودند تا دين حق را بيابند.
«در يكى از عيدها كه قريش مشغول عبادت يكى از بتها بودند، چهار نفر كه يكى از آنان «ورقة بن نوفل» بود، جلسه ى سرى تشكيل دادند و درباره ى اعمال مردم به بحث و كنجكاوى پرداختند و نظرشان بدانجا منتهى شد كه مردم در عبادت بتها سخت در اشتباهند و دين حضرت ابراهيم را از دست داده اند. بتهائى را پرستش مى كنند كه نه مى شنوند و نه مى بينند و هيچ نفع و ضررى ندارند. سپس تصميم گرفتند در بلاد متفرق شوند تا دين واقعى حضرت ابراهيم را بيابند». [سيره ى ابن هشام ج 1 ص 237.] «ورقة بن نوفل» پسرعموى خديجه، همان مرد دانشمندى است كه وقتى از جانب خدا به پيغمبر (صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) وحى شد و داستان نازل شدن جبرئيل را براى خديجه شرح داد، خديجه براى تحقيق قضيه، نزد او رفت و جريان را برايش شرح داد، و از رمز آن حادثه تازه جويا شد.